آزمایش پوستی سل یکی از رایج ترین روش ها در ایالات متحده برای تشخیص این بیماری می باشد. آزمایش پوستی با تزریق یک عصاره پروتئینی روی بازوی فرد صورت می گیرد. طی دو تا سه روز، فرد آزمایش شده برای سل باید به پزشک معالجه کند تا از وجود یا عدم واکنش مثبت در پوست اطمینان حاصل کنند. واکنش به این بیماری می تواند شامل سخت یا متورم شدن قسمت تزریق شده باشد. در واقع واکنش مثبت به این معناست که فرد به بیماری سل مبتلا شده است. برای تشخیص عفونت فعال راه های دیگری نیز موجود میباشد مانند: گرفتن عکس از قفسه سینه یا معینه جسمی از دیگر روشهای رایج برای تشخیص این بیماری می باشد. در کشورها و مناطقی که آمار مبتلایان به سل بالا می باشد، مانند هند، چین و اندونزی آزمایش خون در تشخیص سل موفق تر است.
برای اینکه بیشتر با این بیماری آشنا شوید، با ما همراه باشید. در این مطلب سعی کرده‌ایم بیماری سلیاک را در مطلبی خلاصه عنوان کنیم.
از رایج‌ترین این تست‌ها می‌توان به این موارد اشاره کرد:
روشهای مختلفی برای تشخیص سل وجود دارد. اگر علائم اولیه در شخص ایجاد شود، برای تشخیص نهایی باید از تست سل کمک گرفت.
واکسن بی‌سی‌جی برای اولین بار در سال ۱۹۲۱ در فرانسه بر روی انسان‌ها مورد استفاده قرار گرفت.[۱۰۷] با این حال این واکسن بی‌سی‌جی پس از جنگ جهانی دوم تنها در آمریکا، بریتانیا و آلمان به صورت گسترده پذیرفته شد.[۱۰۸]
[۱۰] سل می‌تواند هر قسمتی از بدن را آلوده کند اما معمولاً در ریه‌ها رخ می‌دهد شناخته‌شده به عنوان سل ریوی.[۱۱] سل خارج ریوی زمانی رخ می‌دهد که سل به خارج از ریه‌ها نفوذ می‌کند. سل خارج ریوی همچنین می‌تواند هم‌زمان با سل ریوی وجود داشته باشد.[۱۱] علائم و نشانه‌های عمومی عبارتند از تب، لرز، تعریق شبانه، از دست دادن اشتها، کاهش وزن و خستگی مفرط.[۱۱] همچنین پدیده انگشت چماقی قابل توجهی نیز می‌تواند رخ دهد.[۱۰] ریوی[ویرایش]
سل به عنوان گسترده‌ترین بیماری همه گیر بین فقرای شهری، باعث بزرگترین نگرانی عمومی در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم شد. در سال ۱۸۱۵، از هر چهار مورد مرگ در انگلستان، یک مورد به دلیل «سل» بود. در سال ۱۹۱۸، سل دلیل یکی از هر شش مورد مرگ در فرانسه بود. پس از اینکه دانشمندان دهه۱۸۸۰ فهمیدند که بیماری مسری است، سل در فهرست بیماری‌های قابل اخطار رسمی بریتانیا قرار گرفت. کمپین‌هایی برای جلوگیری از تف کردن مردم در مکان‌های عمومی شروع شد و فقرای آلوده به رفتن به آسایشگاه‌هایی «تشویق» می‌شدند که شبیه زندان بود در حالیکه در آسایشگاه‌ها برای طبقات متوسط و بالای جامعه، مراقبت‌های پزشکی عالی و ثابتی ارائه می‌کردند.
محتوای این مقاله صرفا برای افزایش آگاهی شماست. قبل از هرگونه اقدام، جهت درمان از پزشکان دکترتو مشاوره بگیرید.
عفونت سل وقتی که میکوباکتری‌ها به حبابچه‌های ریوی می‌رسد، شروع می‌شود یعنی جایی که آن‌ها به اندوزوم‌ها از ماکروفاژهای آلوئولی حمله کرده و در داخل آن تکثیر می‌شوند.[۱][۴۶] محل اولیه عفونت در ریه‌ها، معروف به «کانون گان» یا در قسمت فوقانی لوب تحتانی یا در قسمت تحتانی لوب فوقانی واقع شده است.[۱] سل ریه‌ها می‌تواند از طریق عفونت از جریان خون نیز ایجاد شود که به عنوان کانون سیمون شناخته شده است.
این بیماری با تغییراتی در پوشش داخلی روده کوچک مشابه بیماری سلیاک همراه است، اما ممکن است علائم گوارشی قابل‌توجهی ایجاد‌نکند. پزشکان درماتیت هرپتی فرم را با رژیم غذایی بدون گلوتن یا دارو یا هر دو برای کنترل راش‌های پوستی درمان می‌کنند.
[۱۴] سل خارج ریوی به‌طور معمول در افرادی که دچار نقص سیستم ایمنی هستند و کودکان رخ می‌دهد. سل خارج ریوی در بیش از ۵۰٪ از افرادی که اچ‌آی‌وی دارند، دیده می‌شود.[۱۴] مکان‌های عفونت قابل توجه خارج ریوی عبارتند از:
در سال ۲۰۱۰، هند بالاترین تعداد کل موارد ابتلا به سل در سراسر جهان را بیماری سل خارجی داشت. یکی از دلایل، مدیریت ضعیف این بیماری توسط بخش مراقبت‌های بهداشتی خصوصی بود.
[۴۲] برای جلوگیری از آبشار شیوع فرد به فرد، افراد مبتلا به سل فعال «آشکار» را جدا می‌کنند و آن‌ها را تحت رژیم‌های دارویی ضد سل قرار می‌دهند. پس از حدود دو هفته درمان مؤثر، به‌طور کلی افراد مبتلا به عفونت فعال غیر مقاوم برای دیگران مسری نخواهند بود.[۴۱] اگر کسی آلوده شود، به‌طور معمول سه تا چهار هفته طول می‌کشد تا شخص به تازگی آلوده‌شده به اندازه کافی برای انتقال بیماری به دیگران مسری شود.[۴۳] بیماری‌زایی[ویرایش]
اگر بیماری سلیاک در شما تشخیص داده‌شود، باید از خوردن تمام مواد غذایی حاوی گلوتن اجتناب کنید. از پزشک خود بخواهید که شما را به متخصص تغذیه ارجاع دهد تا بتوانید برنامه‌ی رژیم غذایی سالم بدون گلوتن داشته‌باشید زیرا مهم است که ویتامین‌ها، مواد مغذی، فیبر و کلسیم را در رژیم غذایی خود به مقدار کافی دریافت‌کنید.